- иҷро
- [اجرا]а. ба ҷо овардан, ба амал овардан, амалӣ кардан; иҷро кардан (намудан) а) ба ҷо овардан, адо кардан (вазифаеро), пурра ба ҷо овардан нақшаро, ба амал овардан; б) ифо кардан, офаридани нақше дар саҳна; навохтан ё сурудани асари мусиқие; иҷро шудан ба амал омадан, ба амал оварда шудан
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.